Prepaid kaart nemen voor je mobiele telefoon

Veel mensen vragen zich af waarom in deze tijd van de abonnementen nog prepaid telefoons bestaan? Echt wel van deze tijd. Er zijn namelijk genoeg situatie�s waarin een prepaid telefoon een goede oplossing kan zijn.

Bij een prepaid kaartje krijg je niet zo'n moderne fancy mobiel als bij een abonnement. Logisch omdat de mobiele telecom operator niet weet wat jij per maand gaat verbruiken terwijl hij bij een abonnement een bepaald bedrag per maand zeker binnenkrijgt. Dat is meteen het voordeel van een abonnement maar ook meteen een nadeel. Bij een contract moet je gedurende dit contract het afgesproken maandelijks bedrag betalen. De bekende aanbieders van mobiele telefonie zijn in Nederland Vodafone, KPN, Telfort en T-Mobile.

Er zijn genoeg mobiele telecom providers die prepaid telefoons aanbieden. Voordeel is dat je in elke supermarkt of tankstation een kaartje om op te waarderen kunt kopen dus je hoeft je hier geen zorgen over te maken.

Weliswaar zijn de tarieven om te bellen duurder in vergelijking met abonnementen. Gelukkig is er niet meer zo�n groot verschil als vroeger. Vroeger was bellen via prepaid echt belachelijk duur. Nu is er bijna geen verschil meer.

Ben je geinteresseerd in prepaid telefoons, lees er meer over op de link in dit artikel.

In kleur kopieren

Met de komst van kopieren in kleur begon zich vooral de regering zich op zijn ongemak te voelen. Zij waren vooral bang voor fraude met geld of identiteitspapieren. De fabrikanten zagen zich al snel genoodzaakt om hier maatregelingen voor in te bouwen om fraude te kunnen tegengaan. Een nu bekende maar die lang geheim is gebleven zijn de microprints. Deze zijn alleen met een vergrootglas of zelfs microscoop te zien waarin dan bijvoorbeeld staat �Copied with X1234566� waar men het merk en serienummer meedrukt. Dit is lang ontkent geworden maar de bewijzen zijn er. De microprint word vaak in geel afgedrukt omdat dit voor ons moeilijk te zien is. Je hebt ook andere varianten op de microprint. Zo zijn er ook fabrikanten die puntjes afdrukken. Door middel van deze punten weten de fabrikanten welk apparaat de afdruk heeft gedaan. Deze microdots werken als een soort barcode ter identificatie van een apparaat. Let dus op als je kleurenkopien gaat verspreiden..

Verplichte kopieerheffing voor ondernemers

Zo hebben Ondernemers en de Stichting Reprorecht een overeenstemming bereikt over de reprorechtregeling. De Ondernemers betalen 15 miljoen euro per jaar aan kopieerheffingen, in plaats van de 80 miljoen euro die vorig jaar werd berekend. Dit werd in een akkoord vastgeleg door VNO-NCW, MKB Nederland en de stiching Reprorecht in Den Haag.

Wel is eruit gekomen dat de ondernemers zonder kopieermachine ook niets hoeven te betalen, klinkt logisch maar zo was het niet. De bedrijven kleiner dan 20 werknemers zijn jaarlijks Euro 15,62 verschuldigd aan de kopieerkosten. Grotere ondernemingen met een hoog kopieergedrag, zoals banken, accountants en advocaten, betalen - afhankelijk van het aantal werknemers - een minimum van 150 euro en een maximum van 4.350 euro per jaar. Grote bedrijven die niet zoveel kopieren, zoals bijvoorbeeld metaalbedrijven en fabrieken zullen minimaal 100 euro en maximaal 2900 euro per jaar moeten betalen.

Sinds 1 februari 2003 moeten alle bedrijven in Nederland een vergoeding betalen voor kopie�n waarop auteursrechten rusten. Over de berekening daarvan ontstond veel ophef. Ondernemers vonden dat de Stichting Reprorecht nogal grof te werk was gegaan qua inschattingen. Bedrijven werden geconfronteerd met een aanslag waarvan zij de hoogte zelf moeilijk konden controleren.

Ben je geinteresseerd in adinets, lees er meer over op de link in dit artikel.

Hoe is de werking

Men zorgt eerst dan een rol, ook wel drum genaamd, voorzien wordt van elektrostatische lading. Daarna zal men de rol belichten met de afbeelding van het originele document. Op de plaatsen waar veel licht valt lekt de statische lading weg. Hierna wordt er droge 'inkt' (toner, een heel fijn poeder) op de rol aangebracht, die alleen op de geladen delen van de rol (die dus in het origineel ook donker waren) door de elektrostatische aantrekkingskracht blijven 'plakken'. Nu zal een leeg vel papier geladen langs de rol gaan. Het papier trekt de toner van de rol aan en zo ontstaat de kopie. Je moet je wel even beseffen dat op dit moment de toner nog los op het papier ligt. Door het papier langs een warmtebron te voeren smelt de toner vast op het papier en is de uiteindelijke kopie klaar. Als je wel eens een copier hebt open gemaakt om een toner of zo ter wisselen herken je deze warmtebron eenvoudig door de enorme waarschuwingsstickers met hete onderdelen. Ben je geinteresseerd in adinets, lees er meer over op de link in dit artikel.

Geschiedenis

James Watt is diegene die men de uitvinding toeschrijft van de kopieermachine. Rond 1781 heeft hij namelijk het eerste patent toegewezen gekregen. Hij had het patent zo goed beschrijven dat het principe van kopieren niet complex was en gemakkelijk kon worden uitgevoerd. In het begin deed men het origineel document beschrijven met een inkt dat op gelatine lijkt. Dan moest dit document tegen vochtig kopieerpapier worden geplaatst. Daarna ging men het samen tussen twee rollen persen. Hierdoor bereikte men dat het inkt van het origineel door het papier werd geperst met als resultaat dat je het aan de andere zijde kan zien. Je kunt je voorstellen dat in de beginperiode van het kopieren de doordrukken nogal bleek uitzagen. Maar verbeteringen in de gebruikte inkt zorgde al snel voor betere resultaten. Zo was men opeens instaat om meerdere afdrukken van 1 origineel te maken. Het dupliceren kon steeds beter uitgevoerd worden. Men kon al van 1 exemplaar 1 kopie maken. Nu had men de mogelijkheid van 1 exemplaar meerdere kopien te maken.

Op dat moment was het wel alleen mogelijk om de zogenaamde verse documenten op die manier kon kopieren. Hier komt verandering in. Ongeveer in 1840 had men het idee om lichtgevoelig papier in te zetten. De hieruit ontstane technieken zijn bekend als blueprinting en de Photostat Machine van Kodak.

Zo komt het dus wel eens voor in teksten dat men kopieermachine's van de eerste generatie ook wel natkopieerders noemt. Doordat het papier met een vloeistof werd behandel kwam het nat uit de machine. Als het uit de machine kwam moest het eerst een tijd drogen. Het resultaat was een kopie die je niet lang kon bewaren en daardoor niet bruikbaar waren voor eventuele archieven. De tekst vervaagde, de vellen papier gingen makkelijk aan elkaar kleven. Het ergste was nog dat de kopie onder invloed van dag- of zonlicht langzaam paars werd.

De eerste "droge" kopieermachine is uitgevonden door de Amerikaan Chester Carlson in 1937, die van origine advocaat was. Men beweert dat zijn idee door een twintigtal bedrijven werd afgewezen, maar in 1944 vond hij een partner, Haloid, die de techniek verder met hem wilde ontwikkelen.

Carlson vond de technische wetenschappelijke benaming maar niets. Hij droeg een universiteit op een term te bedenken die taalkundig gemakkelijk te voeren is. Uiteindelijk kwam de universiteit het een woord afgeleid van het Grieks �Droog schrijven� wat resulteerde in xerografie.. In 1948 werd de naam Xerox als handelsnaam geregistreerd, door Haloid trouwens. Sommige Amerikanen noemen kopieren ook wel Xeroxing. De eerste commerci�le kopieermachines kwamen pas in 1949 op de markt. Deze droge kopieermachine werkte op basis van statische elektriciteit.

Meer weten over kopieermachines, lees er meer over op de link in dit artikel.

Dagelijks gebruikt u op kantoor een kopieermachine

De machine waarmee je documenten kan dupliceren heeft veel verschillende benamingen gekregen. De meest bekende zijn wel copier, fotokopieerapparaat, kopieermachine, kopieerapparaat, kopieertoestel en nog enkele minder vaak gebruikte termen. Wat men eigenlijk betracht te zeggen is dat dit soort machines fotokopien maken of fotokopieren. Door de komst van de scanner en de laserprinter hebben veel fabrikanten deze technologien samen laten komen in de moderne variant van de kopieermachine.

Een kopieerapparaat gebruikt een optische scanner om het originele beeld op de speciale elektrische geladen printrol projecteren. Hierover gaat toner. Toner is zeer kleine stof die de eigenschap heeft aan deze elektrische lading. De moderne variant van de kopieermachine gebruikt dus een soort computerscanner en zal dit in zijn geheugen plaatsen. Hierdoor is er eigenlijk nog een tussenstap wat de puristen onder de kopieermachine-techneuten niet juist vinden. Later bleek dat dit een voordeel met zich meebracht. Opeens was er de mogelijkheid ontstaan om in te grijpen in het proces tijdens het scannen van de afbeelding en het echte afdrukken waardoor men instaat was verbeteringen aan het eindresultaat te kunnen verrichten in de vorm van belichtingscorrectie's zoals contrast of andere wenselijke wijzigingen. Je kunt het zoomen, contrasts aanpassen en zo zijn er nog andere mogelijkheden.

Als je een apparaat maakt waar een scanner en een laserprinter inzit kun je dezelfde dingen doen als een kopieermachine.

Een faxapparaat is in wezen een kopieerapparaat waarbij men het document inscant. Een fax zal dus de afdruk niet op papier maken maar naar een afbeelding. Meestal is dit in het formaat TIFF. Dit bestand zal dan via een modem naar de andere fax worden verzonden.

Ben je geinteresseerd in kopieermachines, lees er meer over op de link in dit artikel.

Kabel

Via de kabel internet hebben is goedkoop en heeft zo zijn voordelen. Als je echt alleen internet neemt via een kabelboer zul je relatief veel geld kwijt zijn. Maar als je hun combinatie pakketten bestudeerd zul je zien dat sommige van deze pakketten de kabelaanbieders in het voordeel zijn. Je kunt dan bijvoorbeeld telefoneren, televisie kijken (analoog en digitaal en vaak zelfs nog in HDTV ook) en snel internetten. Dit bied men dan aan voor een pakketprijs die erg interessant is. Het fijne van internet via de kabel is ook dat TV kijken het downloaden niet negatief beinvloed. Ik vind ook de garantie van snelheden bij kabel meer de werkelijkheid in vergelijking tot men bied. Kabelinternet bied nagenoeg altijd de echt beloofde snelheid. Bij ADSL eigenlijk nooit.

Kabel heeft soms een slechte naam qua stabiel internet maar dit is ongegrond. Meestal ligt de schuld bij de gebruikers zelf. Zij hebben dan een goedkope router geplaatst die instabiel blijkt te zijn. Vaak moet je deze schuld toewijzen aan de gebruikers zelf en niet bij de kabelboer.

Internet via de kabel is niet afhankelijk van de afstand van de aansluiting bij jou thuis en de provider. Vandaar dat de gebruikers de beloofde snelheid kunnen halen. Bij DSL-verbindingen zie ik echter maximaal 70% halen van de beloofde snelheid. Zelfs dat varieert nog elke dag. Bij kabel zie ik dat men 90-95% haalt en dit dag in dag uit.

Ben je geinteresseerd in goedkoop internet bellen, lees er meer over op de link in dit artikel.

Inbellen voor internet

Je heb een goedkope manier om te internetten en dat is middels inbellen via een modem.

Omdat het zo erg traag gaat vind ik niet dat je zo'n manier van internetgebruik kunt zien als volwaardig internet. Bij dergelijke trage internetverbindingen kun je niet genieten van het internet zoals het bedoeld is. YouTube gaat tergend traag maar ook e-mail controleren gaat erg langzaam. Ik vind dat je zoiets toch minimaal zonder problemen moet kunnen doen.

Veel mensen die ik ken zeggen dat ze dit niet nodig hebben. Wat ze even vergeten is dat hun kinderen deze behoefte wel hebben. Als je geen andere alternatieven hebt is het dan toch makkelijk om in te bellen en toch internet kunt gebruiken via je computer of notebook. Je kunt nog diverse aanbieders vinden die internet aanbieden via inbellen. Echter vind ik het zo traag werken dat ik het niet als vervanger zie. Op mijn mobiele telefoon heb ik een internetverbinding volgens het flatfee abonnement. Hierdoor kan ik in bepaalde situatie's toch internet via mijn notebook gebruiken. Dit werkt vele malen sneller dan een traditioneel modem inbel internet. Via mijn mobiel internet haal ik wel 200 KB/s.

Als je gaat internetten via je mobiele telefoon zorg je wel dat je een goed abonnement hebt, liefst een flatfee abonnement. Anders kom je tot onaangename verrassingen te staan. Dit wil zeggen dat je geen extra kosten hebt. Als je geen abonnement hebt via het flatfee principe zal er per minuut of KB verbruik afgerekend moeten worden. Je rekening kan zo oplopen tot enorme bedragen. Je voorwaarden van te voren controleren is misschien niet onverstandig. Internetten via je mobiele aansluiting in het buitenland is een kostbare aangelegenheid, ik raad je dit dan ook af. Mocht je hier geen rekening mee houden zul je snel arm worden. Mocht je toch in het buitenland internet moeten gebruiken kun je het beste een aanbieder van dat land nemen.

Ben je geinteresseerd in goedkoper internetten, lees er meer over op de link in dit artikel.